Sinds enkele jaren heeft een beetje basisschool zijn schoolbieb op orde met interessante, grappige, spannende en hilarische Kinderboeken. Dat is goed nieuws. Dan is het dit schooljaar tijd voor een volgende stap: De klassenbieb.
Wil je iets veranderen of verbeteren in het onderwijs, dan is terugblikken soms verhelderend. Ik las een onderzoek dat Stichting Lezen in 2009 liet uitvoeren naar de afnemende belangstelling voor de leesbevorderende leesmethode Fantasia. Lees er zelf snel even diagonaal doorheen. Dat stemt vrolijk. De situatie op jouw school is vast al sterk verbeterd. Toch is er 1 onderdeel waar ‘discussie’ over was: Een schoolbieb of een klassenbieb? Nu zien we de groei van de Bieb op School maar waar is die klassenbieb gebleven? Tijd voor een heroriëntatie.
In 2009 werd ook aangetoond dat leraren amper zelf Kinderboeken lezen. Ik las ze wel maar ik bleek niet de norm te zijn. Paul van Loon wees me erop dat ‘leraren die niet van Kinderboeken houden wat hem betreft beter de pabo kunnen verlaten want die hebben er niets te zoeken’. En daar is voor mij een luik opengegaan. Vanaf dat gesprek is mijn focus volledig op de Lezende Leraar komen te liggen. Eerst op de Pabo ‘s waar ik toen werkte als leraar Nederlands. Het effect was minimaal. Er stonden veel belangrijke zaken op de agenda. Toch heb ik daar wel alle computers van een tafeleiland laten wegvegen en heb ik er een Leestafel van gemaakt, zoals je ze ook tegenkomt in Grand Café’s. Dat sloeg aan.
Dieptepunt in Zeeland
Nieuwe boeken: dat werkt!
Na mijn vrijwillig onstslag op de pabo ben ik 2 jaar gaan werken in het basisonderwijs als invalleerkracht met als doel kijken hoe het met de leesbevordering gesteld was. Het was huilen met de pet. In al die 75 klassen waar ik gewerkt heb, zag ik nergens een Klassenbieb met actuele TOPtitels. Sommige scholen hadden wel een schoolbiebje maar als de lokale bieb daar niet bij betrokken was, dan was ook dat armoe troef.
Wat verder opviel: er lag op welgeteld 2 bureau’s een voorleesboek. Werk aan de winkel dus. Zo ontstond de Top40 Kinderboeken; een betrouwbare lijst die we maandelijks met veellezers zorgvuldig samenstellen.
Denk je in 'óf dit óf dat'?
Ik wil hier even pleiten voor ‘en en’ …
De schoolbieb wordt succesvol door de leesconsulent, de ouders en de Leescoördinator. Daar hoef jij als leraar niet veel aan te doen. Handig want je bent al druk genoeg. Maar …
We leven nu in een tijd van influencers. Het is kinderlijk eenvoudig om als leraar die rol te pakken om kinderen en ouders aan het lezen te krijgen. Moet je zelf wel een Lezende Leraar zijn. De klassenbieb en de Top40 Kinderboeken helpen je daarbij. Het recept is eenvoudig: Begin met een lege plank, kies je boeken, ga lezen en laat het vuurtje bij jou diep van binnen aanwakkeren. Laat op de socials zien hoe je Klassenbieb eruit ziet en inspireer daarmee ook weer collega’s. Kinderen verdienen een Lezende Leraar die zijn favoriete Kinderboeken binnen handbereik heeft.
Gezien bij Juf Yvonne in Uden (Brabant)
Een leraar die de leesbevordering ‘uitbesteedt’ aan de leesconsulent of de ouder die de schoolbieb runt, laat kansen onbenut want hij zet zichzelf buitenspel. En laat nou juist de leraar de allerbelangrijkste persoon zijn, na de ouders, die kinderen aan het lezen kan krijgen.
Met de klassenbieb maak je de kinderen nieuwsgierig en voorlezen uit boeken die je zelf net ontdekt hebt, brengt het enthousiasme bij jou en je leerlingen naar boven. Juist dát was ondergesneeuwd in 2009. Gelukkig kun jij nu het verschil maken door je eigen klassenbieb op te zetten. Begin met een lege plank en volg een jaar lang de ontwikkelingen in de Top40 Kinderboeken. Vraag vooral aan je baas om budget zodat je regelmatig nieuwe Kinderboeken kunt kopen. Als jij op gang komt, gaan die kinderen bij jou in de klas vanzelf meebewegen. Dat is van alle tijden. Collega’s als Naomi Smits, Leontine le Blanc, Rob Looijenstein en Anne Steenhoff kunnen je er uit ervaring alles over vertellen.