Zó klaar met die scheiding …

Het onderwijs heeft last van hoge werkdruk, onderwijsvernieuwingen die niet voldoende van de grond komen en adviseurs die maar blijven inspireren en uitleggen hoe het eigenlijk zou moeten. We doen de verkeerde dingen.

Waar het onderwijs nog veel meer last van heeft is de scheiding der vakken. Een oud gegeven dat ooit is ontstaan toen het basisonderwijs is uitgevonden. Vanuit de disciplines in de wetenschap zijn ‘vakken’ ontstaan en die vullen tot op de dag van vandaag de lesroosters. En de examens. Dus Nederlands, Rekenen/wiskunde, biologie, Engels, muziek, filosofie, burgerschap en nog een stuk 25 …

Uitgeverijen produceren al van oudsher methodes om al die vakken vorm te geven. Met handleidingen, leerlingenboeken, verwerkingsboekjes en allerlei materialen. Voel je de werkdruk al komen? Want dat brengt een enorme leestijd met zich mee voor de leerkracht die al die vakken geeft. Die heeft meteen geen tijd meer om eens een goed kinderboek te lezen. Of een artikel op LinkedIn. Want: te druk met die methodes.

Volgens mij is DE oplossing van de problematiek het afschaffen van denken in aparte vakken EN het COMBINEREN VAN DEZE 3 ZAKEN:

1. De (vak)inhouden die ertoe doen
   Ik noem er een paar: Engels, wetenschap en techniek, historische besef, muziek, bewegingsonderwijs en last but not least ‘de eigen ervaringswereld van kinderen’. Het onderwijs moet natuurlijk ergens over gaan;
2. Taalvaardigheden Begrijpend lezen en Schrijven van teksten
   Lezen en schrijven zijn voor kinderen de lastigste taalvaardigheden. Toch zijn ze, ook in deze tijd, van enorm belang.
3. ICT
   Ik noem geen voorbeelden want daar zijn gi-gan-tisch veel opties voor die ook nog elke week komen en verdwijnen of op zijn minst veranderen.

De leraar die deze 3 zaken weet te combineren in zijn onderwijs haalt fluitend zijn pensioen. Dat komt omdat hij tijdwinst gaat boeken en omdat het fun-gehalte gaat toenemen. Dat geeft energie. Het vraagt wel om een andere mindset. Maar daar kun je aan werken.

Dat deze aanpak gaat slagen komt door de natuurlijke nieuwsgierigheid die kinderen hebben. Het probleem van het vastlopende onderwijs zit heel dicht bij de leraar zelf. De oplossing ook.

1. Je zet projecten neer waarin je op deze eigentijdse manier gaat werken. Langzaamaan ga je uitbreiden;
2. Schrappen in het huidige rooster. Weg met bijvoorbeeld dat ‘lopende schrift’ of noem je dat ‘aanelkaarschrijven’? Met die verwarrende krulletters uit de tijd dat officiële aktes en notulen van vergaderingen met vulpen op papier terecht kwamen. Dat gaat tegenwoordig digitaal. We lezen in 2020 voornamelijk digitale teksten op onze telefoon;
3. Inhouden combineren. Thematisch onderwijs en projectonderwijs hebben zich in het verleden al meer dan voldoende bewezen;
4. Leren hoe je het onderdeel Stellen (teksten schrijven, opstel) efficiënter, betekenisvoller en waardevoller kunt integreren door beproefde didactische strategieën in te zetten.

Een goed begin kan zijn leren hoe jij kinderen kunt leren schrijven door zelf mee te schrijven en het daarover te hebben met kinderen. En door schrijven op te nemen in zaakvakken en thema’s. Suzanne van Norden heeft veel gepubliceerd over een succesvolle methodiek, onder andere 2 boeken die op een aantal scholen tot verandering van het stelonderwijs hebben geleid.

In het online cursusaanbod van E-wise helpt Suzanne je om je eigen onderwijs in schrijven te koppelen aan jouw vakinhouden. Met sprekende voorbeelden en gebaseerd op theoretische inzichten en jarenlange ervaringen. Een aanrader!

Eén ding is zeker. De leraar die zich deze methodiek eigen maakt, kan het gedeelte ‘Stellen’ uit de taalmethode schrappen. Dat is al een eerste stap in de goede richting. En wees eerlijk … hoe zou het voor je zijn als je als leerkracht plezier krijgt in wat je doet en tijd overhoudt voor wat je ECHT belangrijk vindt?